Steunpunt tot bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting

Menselijkheid als kompas in publieke dienstverlening.
Een bijdrage aan politiek debat en politieke actie.

Investeer in publieke diensten, en herstel vertrouwen en persoonlijk contact

Het 13e tweejaarlijks Verslag van het interfederaal Steunpunt tot bestrijding van armoede gaat over publieke dienstverlening. Publieke diensten zijn essentieel voor de ondersteuning van mensen in situaties van armoede en bestaansonzekerheid en voor de realisatie van hun rechten, in domeinen zoals sociale bijstand, publieke huisvesting en langdurige ziekte. Maar de publieke dienstverlening staat sterk onder druk. Besparingen op de budgetten, een houding van wantrouwen ten aanzien van hulpvragers, en een doorgedreven digitalisering hebben een grote negatieve impact op de dienstverlening en de toegang tot rechten. Het Steunpunt tot bestrijding van armoede vraagt in zijn tweejaarlijks Verslag om te investeren in publieke diensten en om in hun dienstverlening menselijkheid centraal te plaatsen: vertrekken van vertrouwen, garanderen van transparantie in de procedure, en herstellen van de mogelijkheden tot persoonlijk contact.

Inhoudsopgave

Inleiding

Hoofdstuk I – Publieke dienstverlening onder druk

Hoofdstuk II – Iedereen aan boord halen

Hoofdstuk III – Iedereen aan boord houden

Hoofdstuk IV – De koers bijsturen

Conclusie – Menselijkheid als kompas

Bijlagen

Resultaat van een overlegproces

Dit tweejaarlijks Verslag is, net als de vorige, het resultaat van een intensief overlegproces. Deze structurele methode voorziet een dialoog waarin de ervaringen van mensen in armoede worden uitgewisseld met de kennis van beroepskrachten en academici. Dit collectieve werk vormt de basis voor onze aanbevelingen.

Ontdek de getuigenissen van degenen die het overleg tot leven brengen.

De opvolging van het Verslag

Het Verslag wordt voorgelegd aan de Interministeriële Conferentie ‘Grootstedenbeleid, Maatschappelijke integratie en Armoedebestrijding’.

De regeringen en parlementen van de gewesten, de gemeenschappen en de federale staat zijn eraan gebonden om het Verslag en de adviezen van hun adviesorganen te bespreken.

Deze procedure maakt van het Verslag van het Steunpunt tot  bestrijding van armoede een hulpmiddel bij de politieke besluitvorming.