Feiten
Een man werd in 2010 toegelaten tot de collectieve schuldenregeling. In 2013 verzoekt de schuldbemiddelaar een totale kwijtschelding van de schulden.
Beslissing
De rechtbank oordeelt dat de man zich in een bijzonder uitzichtloze situatie bevindt, waarbij de totale kwijtschelding “het enige sociaal toelaatbare antwoord is”. De rechtbank verleent dan ook die totale kwijtschelding van schulden.
Motivatering
De collectieve schuldenregeling heeft een tweedelig doel. Enerzijds is het doel om de schuldeisers, in de mate van het mogelijke, terug te betalen met de toekomstige middelen van de schuldenaar. Anderzijds wil men de situatie van de schuldenaar herstellen en hem een menswaardig bestaan waarborgen. Die twee doelstellingen moeten evenwichtig worden nagestreefd.
Een totale kwijtschelding van schulden moet dus afgewogen worden tegenover de rechtmatige verwachtingen van de schuldeisers. Slechts in het geval de schuldenaar in de onmogelijkheid is zijn schulden te betalen, mogen aan de schuldeisers offers worden gevraagd. Daartegenover staat wel dat de schuldenaar maximale inspanningen moet leveren om “tot beter fortuin te komen”. Het ‘ultieme offer’, de totale kwijtschelding, is dan ook slechts toegestaan in de meest uitzichtloze situaties. Het moet het enige sociaal toelaatbare antwoord zijn en in ieders belang zijn om tot een snelle oplossing te komen.
Op basis van die argumenten besluit de rechtbank dat de man effectief in een uitzichtloze situatie zit. Een aflossing van zijn schulden behoort kennelijk niet meer tot de mogelijkheden. De rechtbank steunt zich daarvoor op verschillende feiten. Zo is de man bijna 77 jaar oud en is hij samenwonende met een vrouw die ook in een situatie van overmatige schuldenlast zit. Ook is het gezinsinkomen amper voldoende voor een menswaardig bestaan (het pensioen van de man bedraagt 1017,05 euro per maand; het leefgeld van de vrouw bedraagt 900 euro per maand), als men rekening houdt met de maandelijkse huisvestingskosten (678,66 euro) en de grote medische en verzorgingskosten (ongeveer 70 euro per maand).
Betekenis in ruimere context
Bij een collectieve schuldenregeling wil men een evenwicht vinden tussen de belangen van de schuldeisers en de schuldenaar. Wanneer de schuldenaar effectief onmogelijk zijn schulden kan terugbetalen en hij zich in een uitzichtloze situatie bevindt, dan kan een totale kwijtschelding van de schulden volgen. Er wordt rekening gehouden met de leeftijd, de gezondheid, de inkomsten en de maandelijkse kosten.
Tot slot nog de opmerking dat een totale kwijtschelding kan herzien worden indien er voor de schuldenaar binnen de 5 jaar een “terugkeer tot beter fortuin” is.
Integrale tekst van de beslissing
Referenties
Artikel 1675/13bis Gerechtelijk Wetboek
Trefwoorden
Schulden; Collectieve schuldenregeling; Totale kwijtschelding